วันอาทิตย์ที่ 8 เมษายน พ.ศ. 2561

พัทลุง...ยังไม่หายคิดถึงเลย...

...วันที่สามของทริปล่องใต้...พัทลุงคือเป้าหมายครับ งานนี้ต้องขอบคุณนายช่างสาโรจน์ และครอบครัวที่น่ารัก น้องแกะ ลูกเอส และโยเกิร์ต ที่ให้การต้อนรับและดูแลจนเราไม่อยากกลับบ้านกันเลยครับ...


...หลังจากที่รับประทานอาหารเช้าที่โรงแรม เราก็ออกเดินทางไปที่จังหวัดพัทลุง ซึ่งห่างจากสงขลาประมาณ 120 กิโลเมตร เราใช้เวลานั่งรถกันสองชั่วโมงกว่าๆ แวะปั๊มท์ แวะร้านกาแฟไปเรื่อย สบายๆ ไม่เร่งรีบอะไรมาก...เป้าหมายแรกที่เราจะไปคือบ้านนายช่างสาโรจน์ ซึ่งผมไม่ได้มาร่วมสิบปีแล้วครับ...ตื่นเต้น ตื่นเต้น 😊

...คุณตา คุณยายพบกัน ก็ต้องมีการถ่ายรูปเก็บไว้เป็นที่ระลึกกันหน่อย...ในความรู้สึกของผู้เขียน เมื่อเห็นผู้สูงวัยอยู่ด้วยกัน รู้สึกดีมากครับ เป็นอารมณ์แบบดีใจ สุขใจที่ยังเห็นท่านสุขภาพแข็งแรง (ตามอัตภาพ) สุขภาพจิตดี...ผู้เขียนจะบอกลูกหลานเสมอว่า คุณตา คุณยายอายุยืนนี่ดีแล้ว ท่านอยู่เพื่อให้ลูกหลานได้ทำดีกับท่าน ได้ดูแล ได้ตอบแทนบุญคุณท่าน บุญที่เห็นตัวตน เห็นผลแบบไม่ต้องรอชาติหน้าหรือชาติไหน ให้รีบทำเลยในขณะที่ท่านยังมีชีวิตอยู่ ทำแล้วสุขใจทันทีครับ ขอบอก...

เครดิตภาพ: โยเกิร์ต
...ถึงคิวลูกๆ หลานๆ ถ่ายรูปกันบ้างแล้วครับ...มิตรภาพที่ดี ไม่ได้เกิดจากความบังเอิญ แต่เกิดจากความตั้งใจที่จะดูแล และ หล่อเลี้ยงให้เติบใหญ่ งดงามครับ...เวลาจะเป็นเครื่องพิสูจน์ให้เราได้พบกับความสวยงามของคำว่ามิตรภาพ อย่าใจร้อน อย่าคาดหวังกับสิ่งที่จะเกิดขึ้นครับ...

...ที่จังหวัดพัทลุงมีที่เที่ยวหลายที่ครับ ทั้งธรรมชาติ ทั้งวัดวาอาราม...ผู้เขียนยังจำได้ว่าครั้งแรกที่มาพัทลุงในปี 2540 สมัยที่แรงยังดี ผู้เขียนกับเพื่อนได้วิ่งขึ้นเขาอกทะลุ ซึ่งเป็นสถานที่ท่องเที่ยวอีกแห่งหนึ่งของพัทลุง ตั้งอยู่ใจกลางเมือง สมัยนั้นบันไดยังไม่เสร็จครับ แต่ปัจจุบันสบายแล้ว เพราะมีบันไดขึ้นไปถึงยอด...ทริปนี้ ก็เปลี่ยนแนวครับ เน้นเดินชม ก็เลยพาคุณตา คุณยาย ไปช๊อปปิ้ง ที่สวนไผ่ขวัญใจ...

เครดิตภาพ: นายช่างสาโรจน์
...สินค้าที่นี่เน้นที่อาหารการกิน และ ผลิตภัณฑ์ท้องถิ่นครับ หลากหลายมาก เดินซื้อ เดินกิน แวะร้านโน้น แวะร้านนี้ ซื้ออย่างละนิด อย่างละหน่อย ก็อิ่มแล้วครับ...อิ่มแล้ว ก็มีที่นั่งพักผ่อน มีการแสดงดนตรี การร่ายรำพื้นบ้านให้ชมด้วยนะครับ ถือว่าสบายท้อง สบายหู สบายตา...

เครดิตภาพ: นายช่างสาโรจน์

เครดิตภาพ: นายช่างสาโรจน์

...เสร็จจากการเดินช๊อปปิ้ง เราก็ไปต่อกันที่ทะเลน้อยครับ รับประทานอาหารเที่ยงกันที่นั่น และ เช่นเคย เจ้าภาพ นายช่างสาโรจน์...ขอบคุณครับ 🙏

ขอบคุณเจ้าภาพมื้อเที่ยงอีกครั้งหนึ่งครับ...ขอบคุณนายช่างสาโรจน์...

...เมื่ออิ่ม ก็เริ่มหามุมถ่ายรูปเป็นที่ระลึกครับ....
รูปที่ 1

รูปที่ 2
รูปที่ 1 และ รูปที่ 2 ต่างกันตรงไหนครับ....?

เรียงตามลำดับความหล่อ...หล่อพ่อ หล่อลูก...😍

...แวะไปดูควายน้ำกันครับ ที่บริเวณทะเลน้อย...

สาวๆ กับป้ายบอกทางที่เขตห้ามล่าสัตว์ป่าทะเลน้อย...

...ปิดท้ายวันที่ "นาโปแก" นา หมายถึงท้องนา...โปแก หมายถึง พ่อแก่ พ่อของแม่ หรือ ตาครับ ถ้าออกเสียงสำเนียงคนพัทลุง หรือคนใต้ จะออกเสียงว่า โปแก ครับ...ที่นี่มีการสาธิตการทำนา ปลูกข้าว มีร้านค้าขายสินค้าพื้นเมือง ถือว่าเป็นจุดขายของพัทลุงอีกที่นึงครับ...

...เวลาแห่งความสุข เดินเร็วมาก...เราใช้เวลาหนึ่งวันในการท่องเที่ยวที่พัทลุง ถ้ามีเวลาซักสามวัน คงจะได้ไปหลายที่ ได้เรียนรู้อะไรอีกมากมาย ...

..."ยังไม่หายคิดถึงเลย กลับซะแล้ว...😢"...เป็นคำพูดของเพื่อนที่มาส่งผู้เขียนและคุณตาคุณยายที่สนามบินหาดใหญ่ในวันรุ่งขึ้น...เอาไว้โอกาสหน้า เราจะกลับมาอีกครับ...😊
...
...
...
...คุณตา คุณยาย เดินทางกลับถึงภูมิลำเนาโดยสวัสดิภาพ 😍...



ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น

บทความที่มีผู้เข้าอ่านมากที่สุด