ຫຼັກການພື້ນຖານຂອງການໂຄ້ຊ...

...ໂດຍປົກກະຕິແລ້ວ ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ຈະຕ້ອງທຳຄວາມເຂົ້າໃຈວ່າ ການໂຄ້ຊທີ່ປະສົບຜົນສຳເລັດນັ້ນ ຈະມີອົງປະກອບຢູ່ 3 ເລື່ອງ ແມ່ນ ບົດບາດຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ, ບົດບາດຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ແລະ ບັນຍາກາດຂອງການໂຄ້ຊ...

ອົງປະກອບຂອງການໂຄ້ຊທີ່ມີປະສິດທິຜົນ.

...ຫຼັກການນີ້ໄດ້ຮັບການພິສູດມາແລ້ວ ແລະ ມີການປັບປຸງມາດົນຫຼາຍປີ ຈົນໄດ້ອົງປະກອບທີ່ດຸນດ່ຽງອອກມາ 3 ສ່ວນສຳຄັນນີ້. ກ່ອນທີ່ຈະເລີ່ມຕົນຂະບວນການໂຄ້ຊ ຕ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າ ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊຕ້ອງເຂົ້າໃຈບົດບາດຂອງຕົວເອງຢ່າງເລິກເຊີ້ງ...ໃນຂະນະດຽວກັນ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊກໍຕ້ອງມີຈິດສຳນຶກວ່າ ຕົວເອງມີຄວາມຮັບຜິດຊອບຫຍັງແດ່ ໃນຂະບວນການໂຄ້ຊ...ແລະ ທີ່ສຳຄັນ ບັນຍາກາດແບບໃດທີ່ຈະເອື້ອອຳນວຍໃຫ້ການໂຄ້ຊ ເປັນໄປຢ່າງມີປະສິດທິພາບ

...ເຮົາມາເບີ່ງໄປພ້ອມກັນ ໃນແຕ່ລະອົງປະກອບທີ່ສຳຄັນນີ້...

ອົງປະກອບທີ່ 1 ບັນຍາກາດຂອງການໂຄ້ຊ

...ໃນອົງປະກອບນີ້ ຈະມີ 3 ເລື່ອງທີ່ເຮົາຕ້ອງພິຈາລະນາ...

...ເລື່ອງທີ່ 1 ຄວາມສະເໝີພາບ ແລະ ເທົ່າທຽມ...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ແລະ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ຕ້ອງຮ່ວມຂະບວນການໂຄ້ຊໄປນຳກັນບົນພື້ນຖານຄວາມສະເໝີພາບ ແລະ ເທົ່າທຽມ...ບໍ່ແມ່ນໜ້າວຽກຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊທີ່ຈະໄປຕັດສິນເລື່ອງລາວທີ່ຜ່ານມາໃນອະດີດຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ລວມທັ້ງ ບໍ່ແມ່ນຜູ້ຊີ້ແນະແນວທາງໃນອະນາຄົດໃຫ້ກັບຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ...ໜ້າວຽກຂອງຜູເປັນໂຄ້ຊ ແມ່ນ ການອຳນວຍຄວາມສະດວກໃຫ້ກັບຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ໃນການຄິດ ວິເຄາະ ເພື່ອຊອກຫາທາງເລືອກໃນການຕັດສິນໃຈ ບົນພື້ນຖານຄວາມຮູ້ທີ່ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊມີຢູ່...

...ເລື່ອງທີ່ 2 ແມ່ນ ເປີດເຜີຍ ແລະຈິງໃຈ...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊຕ້ອງມີພື້ນຖານເລື່ອງການເຂົ້າໃຈຄົນອື່ນມາກ່ອນ ແລະ ຕ້ອງສະແດງອອກຢ່າງແທດເໝາະ ຍ້ອນວ່າ ການສະແດງອອກທີ່ບໍ່ໄດ້ຢູ່ບົນພື້ນຖານຂອງຄວາມເຂົ້າໃຈທີ່ແທ້ຈິງ ຍ່ອມເຮັດໃຫ້ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊສຳຜັດໄດ້ ແລະ ເຮັດໃຫ້ຂາດຄວາມເຊື່ອໝັ້ນກັບຜູ້ເປັນໂຄ້ຊໄດ້ງ່າຍ...ໃນບົດບາດຂອງການເປັນໂຄ້ຊ ເຮົາບໍ່ຈຳເປັນຕ້ອງສະແດງຄຳຄິດເຫັນໃດໆ ໜ້າວຽກຂອງໂຄ້ຊ ແມ່ນ ຕ້ອງກະຕຸກຊຸກຍູ້ໃຫ້ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ສະແດງຄຳຄິດເຫັນອອກມາເອງ...

...ເລື່ອງທີ່ 3 ແມ່ນ ເບີ່ງພາບລວມຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ...ຢ່າລືມວ່າ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊກຳລັງປ່ຽນແປງຕົວເອງ ເພື່ອໃຫ້ບັນລຸເປົ້າໝາຍໃດໜຶ່ງຈາກຂະບວນການໂຄ້ຊ ແລະ ເປັນການໃຊ້ມຸມມອງຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊເອງໃນການຄິດວິເຄາະ ເຊີ່ງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊເອງອາດຈະບໍ່ຮູ້ວ່າມຸມມອງຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊເປັນແນວໃດ, ເຊີ່ງການຄິດວິເຄາະຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ກໍເລີ່ມຕົ້ນຈາກການຕັ້ງຄຳຖາມຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ດັງນັ້ນ ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ຕ້ອງກະກຽມຕັ້ງຄຳຖາມທີ່ຄອບຄຸມກັບສະຖານະການຜູ້ຖືກໂຄ້ຊຢ່າງຮອບດ້ານ...

...ອີກເຫດຜົນໜຶ່ງທີ່ຕ້ອງໃສ່ໃຈເລື່ອງນີ້ຢ່າງຈິງຈັງ ຍ້ອນວ່າ ຢາມຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ປັບປ່ຽນທັດສະນະຄະຕິຕໍ່ເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງໄປແລ້ວ ຍ່ອມສົ່ງຜົນຕໍ່ພຶດຕິກຳຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໃນອະນາຄົດໄປນຳ...

...ຖ້າໃນຂະບວນການໂຄ້ຊ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊບໍ່ຕ້ອງການເລົ່າເລື່ອງໃດເລື່ອງໜຶ່ງໃຫ້ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊຟັງ ຍ້ອນວ່າ ເປັນເລື່ອງສ່ວນຕົວ ເປັນເລື່ອງໜ້າອາຍ ເປັນເລື່ອງເສຍຫາຍ ການແກ້ໄຂແມ່ນຕ້ອງມີການສົນທະນາກັນກ່ອນທີ່ຈະເລີ່ມຕົ້ນຂະບວນການໂຄ້ຊວ່າ ຂົງເຂດຂອງເລື່ອງເຫຼົ່ານັ້ນ ແມ່ນສ່ຳໃດ ອັນໃດເລົ່າໄດ້ ອັນໃດເລົ່າບໍ່ໄດ້...ແລະ ຖ້າມີຄວາມຈຳເປັນ ຕົວຢ່າງ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ບໍ່ຕ້ອງການເວົ້າ ແຕ່ຄາໃຈ ຕອບຄຳຖາມບໍ່ໄດ້ ທັ້ງໆ ທີ່ຮູ້ຢູ່ວ່າຄຳຕອບແມ່ນຫຍັງ ແລະ ຕ້ອງການວິເຄາະວ່າແມ່ນສານເຫດຫຍັງແທ້ ໃນເຫດການແບບນີ້ ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ອາດຈະຕ້ອງປັບປ່ຽນບົດບາດເປັນ ຜູ້ໃຫ້ຄຳປຶກສາ ເພື່ອທີ່ຈະພາ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ວິເຄາະສາຍເຫດຂອງບັນຫາທີ່ເກີດຂຶ້ນໃນອະດີດ ວ່າແມ່ນຫຍັງແທ້ ມີຜົນແນວໃດ...

ອົງປະກອບທີ່ 2 ບົດບາດຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ

...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ກໍມີຄວາມສຳຄັນຫຼາຍ ຍ້ອນວ່າເປັນຜູ້ນຳພາຂະບວນການ ເພື່ອໃຫ້ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ເລືອກທາງເລືອກຂອງຕົວເອງ...ດັງນັ້ນ ບົດບາດຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ກໍມີຫຼັກການຢູ່ 3 ຫຼັກການ ເພື່ອເປັນບ່ອນອີງ...

ຫຼັກການທີ່ 1 ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ບໍ່ແມ່ນຜູ້ຕັດສິນ...ໜ້າວຽກຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ແມ່ນຕົວກະຕຸ້ນໃຫ້ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ໂດຍການຕັ້ງຄຳຖາມ ແລະ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊນັ້ນ ສາມາດຊອກຫາທາງອອກດ້ວຍຕົວຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊເອງ...

...ໃນຫຼັກການນີ້ມີ 2 ຂັ້ນຕອນ...ຂັ້ນຕອນທີ່ 1 ຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ເຫັນວ່າ ພຶດຕິກຳຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊນັ້ນ ສົ່ງຜົນຕໍ່ຄວາມສຳເລັດໄດ້ແນວໃດແດ່...ຈາກນັ້ນ ຂັ້ນຕອນທີ່ 2 ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ຖາມຜູ້ຖືກໂຄ້ຊວ່າ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊມີທາງເລືອກໃດແດ່ ໃນການແກ້ໄຂບັນຫາທີ່ມີຢູ່ນັ້ນ ໂດຍອີງກັບຄວາມຮູ້ ແລະ ປະສົບການຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ...

...ຖ້າຜູ້ເປັນໂຄ້ຊເຮັດແນວນີ້ ກໍຈະບໍ່ເປັນການຕັດສິນຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ແຕ່ເປັນການສະໜັບສະໜຸນຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໃຫ້ໄດ້ເຫັນທ່າແຮງ ແລະ ໝຸນໃຊ້ທ່າແຮງຂອງຕົວເອງ...ເປັນການສ້າງບັນຍາກາດທີ່ມີແຕ່ຄວາມໄວ້ວາງໃຈກັນ, ບໍ່ປະທະກັນທາງຄວາມຄິດ ແລະ ບໍ່ປະຕິເສດການສື່ສານກັບຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ...

...ຫຼັກການທີ່ 2 ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊຕ້ອງເຊື່ອວ່າ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊເຮັດໄດ້...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ຕ້ອງສະແດງອອກຢ່າງຈິງໃຈ ໃສ່ໃຈ ວ່າ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊສາມາດສ້າງການປ່ຽນແປງ ຫຼື ປັບປຸງຕົວເອງໄດ້...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ຈະຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ລະບຸໂອກາດ, ລະບຸບັນຫາທີ່ສຳຄັນດ້ວຍຕົວເອງ ແຕ່ ທ້າຍທີ່ສຸດ ຄົນທີ່ຕັດສິນໃຈ ແລະ ເລືອກທາງເລືອກ ແມ່ນ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ເທົ່ານັ້ນ...

...ຫຼັກການທີ່ 3 ມີຄວາມມຸ້ງໝັ້ນໃນພັນທະການສະໜັບສະໜຸນຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊຕ້ອງສະແດງອອກຢ່າງຈິງໃຈ ແລະ ໃສ່ໃຈເຖີງການສະໜັບສະໜຸນທີ່ຈຳເປັນຕ້ອງເກີດຂຶ້ນໃນຂະບວນການໂຄ້ຊ...

...ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊຈະຕ້ອງກຽມຕົວຮັບມືກັບຄວາມປ່ຽນແປງທີ່ອາດຈະເກີດຊ້າ ບໍ່ເປັນໄປຕາມແຜນ ໂດຍສະແດງໃຫ້ເຫັນວ່າຜູ້ເປັນໂຄ້ຊໄດ້ປະກອບສ່ວນ ແລະ ສະໜັບສະໜຸນແນວໃດແດ່ ໃນການນຳພາຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄປຮອດຄວາມສຳເລັດ...ຫ້າມຊີ້ນຳແບບຄູຝຶກ ຫຼື ຜູ້ໃຫ້ຄຳແນະນຳ...

...ວິທີການໜຶ່ງທີ່ໃຊ້ໄດ້ຜົນດີ ແມ່ນ ການກຽມຕົວກ່ອນເຂົ້າສູ່ຂະບວນການ ດ້ວຍການທວນຄືນເປົ້າໝາຍ ແລະ ຍືນຍັນຈຸດປະສົງຂອງການໂຄ້ຊ...ແລະ ໃນຕອນທ້າຍຂອງການໂຄ້ຊ ກໍມີການທວນຄືນເປົ້າໝາຍ ແລະ ຈຸດປະສົງອີກເທືອນຶງ ພ້ອມທັ້ງ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊຈະກຳນົດສິ່ງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນກ່ອນທີ່ຈະມາພົບກັນໃນເທືອຕໍ່ໄປ...

ອົງປະກອບທີ່ 3 ບົດບາດຂອງຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ

...ໃນຖານະຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ທ່ານຈະຕ້ອງໝັ້ນໃຈວ່າ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ເຂົ້າໃຈໃນຂະບວນການໂຄ້ຊ ແລະ ຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ມີໃນຂະບວນການ...

...ເລື່ອງຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ 1 ແມ່ນ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ຈະເປັນຜູ້ກຳນົດຕາຕະລາງການໂຄ້ຊເອງ...ເລີ່ມຈາກການກຳນົດເປົ້າໝາຍວ່າ ພາບສຸດທ້າຍທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນກັບຕົວເອງພາຍຫຼັງການຈົບຂະບວນການໂຄ້ຊ ແມ່ນຫຍັງ ລວມທັ້ງການກຳນົດຈຸດປະສົງຂອງການໂຄ້ຊ...ໜ້າທີ່ຂອງຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ແມ່ນການຊ່ວຍໃຫ້ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊໄດ້ເຫັນທ່າແຮງຂອງຕົວເອງ ແລະ ຈະໃຊ້ທ່າແຮງນີ້ນຳພາໄປສູ່ການບັນລຸເປົ້າໝາຍໄດ້ແນວໃດ...

...ຄວາມຮັບຜິດຊອບທີ່ 2 ແມ່ນ ຄວາມມຸ້ງໝັ້ນໃນພັນທະ ໃນການໄປໃຫ້ບັນລຸເປົ້າໝາຍ ໂດຍຂະບວນການໂຄ້ຊ...ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ຈະຕ້ອງເປັນຜູ້ກຳນົດຄວາມປ່ຽນແປງທີ່ຈະເກີດຂຶ້ນເອງ, ບາດກ້າວທີ່ຈະເຮັດໃຫ້ເກີດຄວາມປ່ຽນແປງ, ລວມທັ້ງການນຳສະເໜີຜົນຈາກການປະຕິບັດຕົວຈິງ...ແລະ ກ່ອນທີ່ຈະຈົບການໂຄ້ຊໃນແຕ່ລະຄັ້ງ ຜູ້ຖືກໂຄ້ຊ ກໍຈະເປັນຜູ້ກຳນົດວ່າ ຈະເຮັດຫຍັງ ແລະ ຄວາມປ່ຽນແປງທີ່ຕ້ອງການແມ່ນຫຍັງ ແລະ ຈະລາຍງານຜົນທີ່ເກີດຂຶ້ນ ໃນເທືອຕໍ່ໄປທີ່ພົບກັນ...

...ຖ້າຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ພົບວ່າ ຂະບວນການໂຄ້ຊ ບໍ່ເປັນໄປຕາມແຜນທີ່ໄດ້ວາງໄວ້ ຜູ້ເປັນໂຄ້ຊ ກໍຕ້ອງທວນຄືນຫຼັກການຕ່າງໆ ທີ່ໄດ້ວ່າມາຕັ້ງແຕ່ຕົ້ນ ເພື່ອຈະໄດ້ຮູ້ວ່າ ຈະຕ້ອງປັບປຸງເລື່ອງຫຍັງແດ່ ໜ້ອຍຫຼາຍເທົ່າໃດ...