...ຫຼັງຈາກທີ່ເຮົາໄດ້ຊອກຫາອົງປະກອບທັ້ງ 4 ແລ້ວ ຖືໄດ້ວ່າເຮົາຜ່ານຂັ້ນ "ການຊອກຫາຕົວເອງ" ມາແລ້ວ. ຕໍ່ໄປເຮົາຈະເຂົ້າສູ່ຂັ້ນການ "ສັງລວມຄວາມເປັນຕົວຕົນຂອງເຮົາ"...ເຮົາມາເບິ່ງນຳກັນ ວ່າ ເຮົາຈະໃຊ້ປະໂຫຍດຈາກອົງປະກອບຕ່າງໆ ນັ້ນໄດ້ແນວໃດແດ່...
...ຂັ້ນທີ່ 1 ໃຫ້ເຮົາເບິ່ງ "ສິ່ງທີ່ເຮາຮັກ" ຄູ່ກັບ "ສິ່ງທີ່ເຮົາຖະໜັດ ເຮົາມີຄວາມຊຳນານ" ແລະສະຫຼຸບອອກມາໃຫ້ໄດ້ໃຈຄວາມທີ່ບອກເຖີງຕົວເອງ...ບອກເຖີງເລື່ອງ "ຄວາມປາດຖະໜາຂອງຊີວິດ". ພາສາອັງກິດ ໃຊ້ຄຳວ່າ Passion... ຄວາມປາດຖະໜາຂອງຊີວິດ ເປັນສິ່ງທີ່ເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ໃຊ້ພະລັງຂອງສິ່ງທີ່ເຮົາຮັກ ແລະ ສິ່ງທີ່ເຮົາຖະໜັດ ມາປະສົມປະສານກັນ ເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ເຫັນຕົວຕົນຈະແຈ້ງຂຶ້ນ...
ຕົວຢ່າງຈາກຜູ້ຂຽນ...ຜູ້ຂຽນ "ຮັກ" ໃນເລື່ອງການເດີນທາງ ທ່ອງທ່ຽວ ໂດຍສະເພາະໄປທ່ຽວນຳພູຜາ, ມັກການຂຽນໜັງສື, ມັກອ່ານໜັງສື, ມັກການຂັບລົດ, ມັກສ້າງຄົນ ສອນຄົນ, ມັກເຮັດເລື່ອງນ້ອຍໆ ແຕ່ມີພະລັງ...
ຜູ້ຂຽນ "ຖະໜັດ" ເລື່ອງການຟັງຄົນ ຟັງເພື່ອເຂົ້າໃຈຄົນ, ຖະໜັດເລື່ອງການເບິ່ງຄົນ ແລະ ສາມາດໄຈ້ແຍກໄດ້ ວ່າ ຜູ້ໃດມີບຸກຄະລິກ ລັກສະນະນິໄສແນວໃດ, ຖະໜັດການສອນຄົນແບບໃຫ້ເຂົາເຈົ້າຄິດເອງ...
ເມື່ອນຳ "ສິ່ງທີ່ຜູ້ຂຽນຮັກ" ແລະ "ສິ່ງທີ່ຜູ້ຂຽນຖະໜັດ" ມາລວມກັນ ກໍຈະໄດ້ "ຄວາມປາດຖະໜາຂອງຊີວິດ" ຫຼື Passion ...ສຳລັບຜູ້ຂຽນ ຄື "ການທ່ອງທ່ຽວຫາປະສົບການ, ນຳມາຖ່າຍທອດຜ່ານການຂຽນ, ການເລົ່າເລື່ອງ, ເພື່ອໃຫ້ກຳລັງໃຈຄົນ, ເປັນທີ່ປຶກສາດ້ານຊີວິດ ແລະ ວຽກງານ"...
...ຂັ້ນທີ່ 2 ເຮົາກໍນຳເອົາ "ສິ່ງທີ່ເຮົາຖະໜັດ" ກັບ "ສິ່ງທີ່ເຮັດແລ້ວສາມາດສ້າງລາຍໄດ້ໃຫ້ກັບເຮົາ" ມາພິຈາລະນາ ເພື່ອໃຫ້ເຮົາໄດ້ເຫັນ "ວິຊາຊີບ" ຂອງເຮົາ...ພາສາອັງກິດໃຊ້ຄຳວ່າ Profession...
...ຂັ້ນທີ່ 3 ໃຫ້ເຮົານຳເອົາ "ສິ່ງທີ່ເຮົາເຮັດແລ້ວສາມາດສ້າງລາຍໄດ້ໃຫ້ກັບເຮົາ" ມາລວມກັບ "ສິ່ງທີ່ໂລກຕ້ອງການ, ສັງຄົມໄດ້ຄຸນຄ່າ". ຂັ້ນນີ້ຈະເຮັດໃຫ້ເຮົາໄດ້ເຫັນ "ຄຸນຄ່າຂອງວຽກເຮົາທີ່ໃຫ້ກັບສັງຄົມ" ພາສາອັງກິດໃຊ້ຄຳວ່າ Vocation...
...ຂັ້ນທີ່ 4 ນຳເອົາ "ສິ່ງທີ່ໂລກຕ້ອງການ, ສັງຄົມໄດ້ຄຸນຄ່າ" ມາສັງລວມກັບ "ສິ່ງທີ່ເຮົາຮັກ" ເຮົາກໍຈະໄດ້ "ພາລະກິດ" ພາສາອງກິດໃຊ້ຄຳວ່າ Mission ຊຶ່ງໝາຍຄວາມໄດ້ວ່າ ເຮົາໄດ້ເຮັດໃນສິ່ງທີ່ຮັກ ແລະ ມີຄຸນຄ່າຕໍ່ສັງຄົມ...
...ລາຍລະອຽດຈະລົມສູ່ຟັງໃນຕອນຕໍ່ໄປເດີ້ເຈົ້າ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น