...สวัสดีครับ...เรามาต่อกันในตอนที่ ๕ เรื่องสูตรสำเร็จครับ...
...ต่อเนื่องจากตอนที่แล้ว เราได้พูดคุยกันเรื่อง การค้นหา "ความปรารถนาของชีวิต"...วันนี้เราจะมาคุยกันต่อเรื่อง "วิชาชีพ" ครับ
...การค้นหา "วิชาชีพ" ของเรา เป็นการพิจารณาจาก "สิ่งที่เราถนัด" กับ "สิ่งที่ทำแล้วเกิดรายได้" ครับ...สององค์ประกอบนี้เป็นส่วนผสมของทักษะ ความชำนาญของเรา เข้ากับสิ่งที่ทำแล้วเกิดรายได้ครับ...หลายคนบอกว่า บางครั้งการทำสิ่งที่เกิดรายได้ กลับไม่ใช่สิ่งที่เราถนัดเสมอไปครับ...ในมุมมองตรงกันข้าม ถ้าเราคิดพิจารณาดูดีๆ ว่าเราสามารถนำสิ่งที่เราถนัดมาทำให้เกิดรายได้ นั่นถือว่าสุดยอดล่ะครับ ถนัดด้วย เกิดรายได้ด้วย...ดังนั้นในขั้นนี้ เราต้องค่อยๆ ดูตัวเอง อย่าหลอกตัวเอง โดยปกติ ทักษะที่เกิดขึ้นในงานก็จะเป็นสิ่งที่เราถนัดอยู่แล้ว เพราะความถนัดหรือทักษะนี่ ต้องอาศัยการฝึกฝน อาศัยการสะสมชั่วโมงบินมาทั้งนั้นครับ..."วิชาชีพ" เป็นสิ่งที่เราเรียนรู้มาจากโรงเรียน จากการทดลองปฏิบัติ ค่อยๆ สะสมมา ทั้งด้านการคิด มุมมอง ความเชื่อ และการลงมือปฏิบัติ...ถ้าเราพิจารณาดูดีๆ ค่อยๆ พิจารณา เราก็จะเห็นความสัมพันธ์กันอย่างแยบคายครับ...
...ขออนุญาตยกตัวอย่างจากผู้เขียนเอง ในการกำหนด "วิชาชีพ"...ผู้เขียน "ถนัด" ในเรื่องการฟังคน ฟังเพื่อเข้าใจ, ถนัดในเรื่องการดูบุคลิกภาพของคน และบอกได้ว่าบุคคลผู้นั้นมีลักษณะนิสัยอย่างไร, ผู้เขียนถนัดในเรื่องการออกแบบขบวนการเรียนรู้เพื่อให้คนได้ค้นหาศักยภาพของตัวเอง...ส่วน "สิ่งที่ทำแล้วเกิดรายได้หาเลี้ยงตัวเอง" ก็เป็นเรื่องการเป็นวิทยากร, การเป็นนักจัดกระบวนการเรียนรู้, การเป็นโค้ช, การเป็นที่ปรึกษาด้านการพัฒนาบุคลากรและองค์กร...
...เมื่อนำ "สิ่งที่ถนัด" มาพิจารณากับ "สิ่งที่ทำแล้วเกิดรายได้หาเลี้ยงตัวเอง" ผู้เขียนก็จะได้ "วิชาชีพ" คือ การเป็นวิทยากร, การเป็นโค้ช, การเป็นที่ปรึกษาด้านการพัฒนาบุคลากรและองค์กร ครับ...
...จากตัวอย่าง เราก็จะเห็นความสัมพันธ์ ซึ่ง "วิชาชีพ" ก็มาจาก "ความถนัด" ของเราเอง ไม่ทางตรงก็ทางอ้อมครับ...
...ในตอนต่อไป เราจะมาพิจารณาขั้นที่ ๓ เพื่อกำหนด "คุณค่าของงานที่เราทำ ที่มีต่อสังคม (Vocation)" ครับ...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น